Στο Γυμναστικό Σύλλογο Κηφισιάς πιστεύουμε ότι ο ρόλος του προπονητή είναι πολύπλευρος και η φιλοσοφία του, τα πιστεύω του και η συμπεριφορά του, επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο ζωής των ατόμων που καθοδηγεί και ηγείται. O μεγάλος αριθμός των υποχρεώσεων  και των καθηκόντων του προπονητή, απαιτεί μια πολυδιάστατη παιδεία, μια ιδιαίτερη ικανότητα και διάθεση για προγραμματισμένη και σοβαρή δουλειά. Ο προπονητής θα πρέπει να βρει την κατάλληλη “συνταγή” έτσι ώστε να παρακινεί τους αθλητές να διασκεδάζουν μέσα από αυτό που κάνουν, μετατοπίζοντας το επίκεντρο από το αποτέλεσμα της μάθησης στη διαδικασία της μάθησης. 

Δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ δασκάλου και προπονητή. Και οι δύο πρέπει να προετοιμάσουν κάποιους ανθρώπους, να τους παροτρύνουν και να τους δραστηριοποιήσουν. Ο προπονητής σύμφωνα με τον ρόλο του δασκάλου, πρέπει να διδάξει στους αθλητές τα μυστικά του αθλήματος, τους τρόπους αθλητικής συμπεριφοράς, τις μεθόδους επικοινωνίας και τους τρόπους ψυχολογικής, πνευματικής και σωματικής ετοιμότητας. Η έννοια του προπονώ είναι αλληλένδετη με αυτή του διδάσκω. 

Ο προπονητής πέρα από την ιδιότητα του δασκάλου, πρέπει να είναι και καλός ψυχολόγος. Η κατανόηση της προσωπικότητας του κάθε αθλητή, ο επηρεασμός της συμπεριφοράς του, η δυνατότητα αποτελεσματικής επικοινωνίας και η γνώση του εσωτερικού κόσμου των αθλητών απαιτούν την άμεση χρήση και βοήθεια των ψυχολογικών δεξιοτήτων του προπονητή που θα τον οδηγήσει στην καλύτερη συνεργασία και στη βελτίωση της ατομικής και ομαδικής απόδοσης. 

Η δουλειά του προπονητή, όπως γνωρίζουμε, χαρακτηρίζεται από συνεχή λήψη αποφάσεων. Αυτός είναι που θα αποφασίσει για τη μέθοδο της προπόνησης, για τη στρατηγική κάθε αγώνα, για τους κανόνες μέσα στο τμήμα κλπ. Επειδή όμως οι αποφάσεις αυτές αφορούν κυρίως τις ενέργειες άλλων ατόμων και ιδιαίτερα των αθλητών, είναι πολύ σημαντικό να γίνονται αποδεκτές. Η ικανότητα του προπονητή να σκέφτεται σωστά, να επιτυγχάνει αποτελεσματική επικοινωνία και να προβλέπει το μέλλον λαμβάνοντας διορθωτικά μέσα, του δίνουν και το χαρακτήρα του ηγέτη.

Ο προπονητής κάθε μέρα στην προπόνηση αντιμετωπίζει διαφορετικές προσωπικότητες, προσωπικότητες που πρέπει να τους διδάξει, να τους καθοδηγήσει και να επιβάλει τον ανάλογο βαθμό πειθαρχίας. Πειθαρχία ως προς τον συναθλητή, ως προς τα ωράρια των προπονητικών μονάδων, ως προς τις αθλητικές και αγωνιστικές υποχρεώσεις κλπ. Αυτού του είδους η πειθαρχία μπορεί να παρομοιαστεί με τη λέξη σεβασμό, χαρακτήρα και ήθος. Διότι για να γίνει κάποιος αθλητής πραγματικά μεγάλος δεν αρκεί μόνο η προπόνηση. Πρέπει να διαθέτει ανάλογο ήθος, ευπρέπεια και σεβασμό προς όλους τους συναθλητές και αντιπάλους.

Πολλές είναι οι περιπτώσεις μέσα στην ομάδα όπου δημιουργούνται καταστάσεις για τις οποίες πρέπει κάποιος να λάβει σκληρές αποφάσεις. Ένας άλλος ρόλος λοιπόν του προπονητή, είναι ο ρόλος του δικαστή. Προβλήματα πειθαρχίας, απρεπούς συμπεριφοράς, αρνητικής διάθεσης, μειωμένης εσκεμμένα προσπάθειας και παραβάσεις του εσωτερικού κανονισμού, πρέπει να τιμωρούνται αφού βέβαια κριθούν δίκαια από τον προπονητή. Αυτόματα του απονέμεται και ο τίτλος του διπλωμάτη, αφού πρέπει να κρίνει σωστά, να αξιολογήσει ορθολογικά τις δύσκολες περιστάσεις και να δώσει λύσεις και απαντήσεις στις διάφορες καταστάσεις κρίσης, αντιπαραθέσεων και συγκρούσεων μεταξύ των μελών της ομάδας. Η διπλωματική του ικανότητα του επιτρέπει να ελίσσεται αποτελεσματικά, να επικοινωνεί και να λαμβάνει αποφάσεις που έχουν να κάνουν όχι μόνο με τους αθλητές, αλλά και με τους συνεργάτες του, το προσωπικό, τους διοικούντες, τους διαιτητές και το φίλαθλο κοινό.

Πολύ συχνά οι αθλητές αντιμετωπίζουν αγωνιστικά προβλήματα (μειωμένη απόδοση, λανθασμένες επιλογές), προσωπικά προβλήματα (οικογένεια, σχέσεις, οικονομικά) και ψυχολογικά προβλήματα (τραυματισμοί, πίεση, στρες). Ο προπονητής με την ιδιότητα του συμβούλου, πρέπει να εντοπίζει τα προβλήματα και να βοηθά στην άμεση και αποτελεσματική τους λύση δίνοντας τις ανάλογες συμβουλές και οδηγίες. Η σωστή καθοδήγηση και η αποτελεσματική συμβουλευτική ικανότητα θα έχουν θετικές επιπτώσεις στους αθλητές και θα συμβάλουν στην υλοποίηση των στόχων της ομάδας.

Ο προπονητής λοιπόν, σύμφωνα με τον Anshel (1990), πρέπει να είναι πάντοτε ειλικρινής, να μην παίρνει αμυντική στάση, να είναι συνεπής, να προσπαθεί να κατανοήσει τα συναισθήματα των άλλων, να μην γίνεται σαρκαστικός και ο έπαινος και η κριτική του να απευθύνονται στην συμπεριφορά και όχι στο άτομο.

 Όλα τα μοντέλα που αφορούν το ρόλο τους προπονητή, τον χαρακτηρίζουν ως ειδικό που με γνώμονα τις ικανότητες και τις γνώσεις του, έχει καθήκον αφενός να αντιμετωπίζει όλες τις δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν κατά τη διάρκεια της επίτευξης του στόχου και αφετέρου να μετατρέπει τη θεωρία σε πράξη με την εφαρμογή της τόσο στην προπόνηση, όσο και στον αγώνα. Βάση της μεσολάβησης είναι η επικοινωνία, που σχετίζεται με το γεγονός ότι οι αθλητές κατανοούν ότι τα περιεχόμενα και η μεθοδική που υπαγορεύει ο προπονητής είναι κατάλληλα για την επίτευξη των στόχων τους.

Ένας από τους πιο σημαντικούς ρόλους του κάθε προπονητή που γυμνάζει μικρά παιδιά είναι να βρίσκει τρόπους για να πεισθούν περισσότεροι νεαροί ταλαντούχοι παίκτες να ασχοληθούν με το άθλημα του Στίβου. Για να γίνει αυτό  πρέπει η προπόνηση να έχει ψυχαγωγικό χαρακτήρα, να είναι ευχάριστη, ελκυστική και παράλληλα αποτελεσματική. Όταν η προπόνηση γίνεται μονότονη και επαναλαμβανόμενη τα παιδιά χάνουν το ενδιαφέρον τους με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένα όφελος. Αντίθετα όταν η προπόνηση γίνεται ευχάριστη και κατανοητή οι αθλητές ανταποκρίνονται στο επίπεδο των φυσικών και νοητικών ικανοτήτων τους.

Η διδασκαλία γίνεται πιο αποτελεσματική όταν εφαρμόζεται πιστά «το καθορισμένο  μοντέλο ανάπτυξης». Εάν η εκπαίδευση στηρίζεται σε κάποιο συγκεκριμένο μοντέλο ανάπτυξης  και εφαρμόζεται  βήμα – βήμα τότε θα έχουμε το επιθυμητό  αποτέλεσμα που δεν είναι άλλο από την δημιουργία ενός ολοκληρωμένου αθλητή.

Ο ιδανικός προπονητής για την εκμάθηση του στίβου στις μικρές ηλικίες πρέπει να συνδυάζει την κοινωνική με την επιστημονική μόρφωση καθώς και την ικανότητα να επικοινωνεί και να ενσωματώνει τους παίκτες του στην διαδικασία της μάθησης για να «διαγνώσει» και να αναπτύξει το έμφυτο ταλέντο τους στο μέγιστο βαθμό.

Στο Γυμναστικό Σύλλογο Κηφισιάς εφαρμόζουμε τις αρχές του μακροχρόνιου προγραμματισμού ο οποίος προτείνεται και από την ΙΑΑF σε όλους τους διακεκριμένους προπονητές στίβου. Η δημιουργία νέων αθλητών είναι και πρέπει να είναι μια μακροχρόνια διαδικασία. Ο μακροχρόνιος προγραμματισμός ανάπτυξης αθλητών βοηθά όλους τους αθλητές να φτάσουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους. Η αρχή που πρέπει να ακολουθούμε είναι να κάνουμε τα σωστά πράγματα την κατάλληλη στιγμή. Ο μακροχρόνιος προγραμματισμός είναι μια οργανωμένη προσέγγιση με στόχο την προπόνηση, τον αγώνα και την αποκατάσταση των αθλητών κατά την διάρκεια της καριέρας τους. Αναγνωρίζει ότι ο κάθε αθλητής έχει διαφορετικές ανάγκες και ικανότητες στην προπόνηση. Είναι γεγονός ότι άσχετα με την ηλικία του αθλητή που ξεκινά να γυμνάζεται οι προπονητές πρέπει να δίνουν έμφαση στην προπονητική του ηλικία.

Στο Γυμναστικό Σύλλογο Κηφισιάς υπεύθυνοι για την εκπαίδευση και τη καθοδήγηση των παιδιών είναι εξειδικευμένοι προπονητές, πρώην Ομοσπονδιακοί τεχνικοί και παλαιοί πρωταθλητές, πτυχιούχοι Φυσικής Αγωγής, με πολυετή εμπειρία στην προπονητική που εφαρμόζουν ειδικά μελετημένα προγράμματα ακολουθώντας ένα μακροχρόνιο προπονητικό πλάνο για την ομαλή ένταξή τους στις αθλητικές δραστηριότητες και την εκμάθηση της τεχνικής και των κανόνων των αγωνισμάτων.

Δίνοντας την ευκαιρία στα παιδιά να γνωρίσουν τα διάφορα αθλήματα – δραστηριότητες και με τη βοήθεια των προπονητών, θα επιλεγεί το κατάλληλο άθλημα όπου το παιδί θα αξιοποιήσειτα περισσότερα από τα προσόντα του αλλά θα είναι και ευτυχισμένο. Άλλωστε βασική μας επιδίωξηείναι να χαίρεται το παιδί την ώρα που ασχολείται με μία αθλητική δραστηριότητα.